ΗΡΓΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

MSc στη Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων

Ph.D στην Εκπαίδευση Κωφών

Η έννοια της Ποιότητας στην Υγεία είναι δύσκολο να προσδιοριστεί καθώς σημαίνει διαφορετικά πράγματα  και έχει διαφορετικές αναγνώσεις. Η πολυπλοκότητα των παραγόντων που επηρεάζουν την ποιότητα υγείας καθιστά δύσκολη την αποδοχή ενός ορισμού που θα δημιουργούσε το πλαίσιο εφαρμογής στρατηγικών και τακτικών για την ικανοποίηση, τόσο εκείνων που εμπλέκονται ενεργά στο πεδίο της δημόσιας υγείας όσο και των αποδεκτών της, ασθενών και επισκεπτών  (Κουτούζης, 1999).

Η έννοια της ποιότητας στην Υγεία είναι ένας όρος ακαδημαϊκός, δάνειο των οικονομικών επιστημών, ο οποίος άρχισε να γίνεται γνωστός με την εισαγωγή της Διοίκησης της Ολικής Ποιότητας, μιας νέας φιλοσοφίας στη διαχείριση και διοίκηση των  μονάδων υγείας. Η έννοια της ποιότητας επεκτάθηκε και μέσα στη μονάδα υγείας με στρατηγικές και τακτικές καλύτερης οργάνωσης και διαχείρισης των ιατρικών μεθόδων, του ιατρικού χρόνου, τη μέτρηση αξιολόγησης και βελτίωσης της προόδου των παροχών υγείας και την εισαγωγή ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού  σε λογικές συνεχούς βελτίωσης του έργου τους.

 Επίσημα στο Υπουργείο Υγείας δεν υπάρχει ένας ορισμός της έννοιας ≪Ποιότητα στην Υγεία≫ δηλ. πώς ορίζεται και πώς μπορεί να επιτευχθεί. Κατ΄ επέκταση λείπει ο προσδιορισμός της έννοιας της ≪Μονάδας Ποιότητας Υγείας≫ και το στρατηγικόσχέδιο που θα υπόσχονταν την υλοποίηση του. Οι υπεύθυνοι σχεδιασμού των ιατρικών και νοσηλευτικών μεταρρυθμίσεων συχνά σχεδιάζουν ερήμην του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού ενώ απουσιάζει η επιμόρφωση σε θέματα υγείας και ποιότητας υγείας.

Η ≪ποιότητα≫ ως απόλυτη έννοια έχει συνδεθεί με τη φύση του καλού, της ομορφιάς και της αλήθειας καθώς επίσης, με το υψηλό κόστος, τα υψηλά πρότυπα και την τάση να αγγίζει την τελειότητα. Στην υγεία συνδέεται με την παροχή υπηρεσιών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων που εξασφαλίζουν, την επαγγελματική αποκατάσταση και την καταξίωση, κοινωνική και προσωπική. Αυτή η ερμηνεία της ≪ποιότητας στην υγεία≫ εκτρέπεται από τους μακροπρόθεσμους στόχους, οι οποίοι αποτυπώνονται στην παιδεία και την κουλτούρα των πολιτών ενός κράτους. Στο πλαίσιο αυτό ≪η Ποιότητα στην Υγεία≫ ερμηνεύεται ως ανταγωνισμός, προσωπικό όφελος, αγνοώντας την απαίτηση για συνεχή βελτίωση παροχής υπηρεσιών που διατηρούν υψηλά τα ανθρωπιστικά ιδεώδη της παιδείας και θα εναρμονίζονται με τις ανάγκες και τα ≪θέλω≫ της εποχή. (Ξηροτύρη- Κουφίδου, 2001).

Η ποιότητα ως όρος των οικονομικών επιστημών έχει οριστεί ποικιλοτρόπως παρουσιάζοντας τις διάφορες πτυχές της. Για τον Juran η ≪ποιότητα είναι η καταλληλότητα προς χρήση≫ για τον Deming ≪η ποιότητα είναι η συμμόρφωση του προϊόντος στις απαιτήσεις του πελάτη≫ για τον Feigenbaun η ≪ποιότητα έχει σχέση με το μάρκετινγκ, την τεχνολογία, την κατασκευή και την συντήρηση μέσων των οποίων το προϊόν ή η υπηρεσία ικανοποιεί τις προσδοκίες του πελάτη≫ (παρατίθενται στο Ζαβλανός, 2003 σελ. 27). Υπάρχουν και άλλοι ορισμοί που θέτουν ως στόχο άλλοτε το οικονομικό όφελος και άλλοτε την ικανοποίηση του πελάτη. Όμως, η μεταφορά και η ερμηνεία της ποιότητας όπως παρουσιάζεται τις οικονομικές επιστήμες θα δημιουργούσε στη διοίκηση των μονάδων υγείας λογικές και πρακτικές που βρίσκουν εφαρμογή στις επιχειρήσεις και θα υποβίβαζε το αγαθό της Υγείας και της εκπαίδευσης του προσωπικού σε προϊόν προς χρήση. Από την άλλη, υπάρχουν χαρακτηριστικά της ποιότητας όπως αυτά ορίζονται από τις οικονομικές επιστήμες, που μπορούν ενσωματωθούν στις δημόσιες μονάδες υγείας και έχουν σχέση με την μέτρηση της απόδοσης των μονάδων υγείας και της ικανοποίησης που λαμβάνουν από αυτά, ιατροί, νοσηλευτές, νοσηλευόμενοι και επισκέπτες.

Τις δυο αυτές παραμέτρους, τη μέτρηση απόδοσης των δημοσίων μονάδων  υγείας και της ικανοποίησης των αποδεκτών, τις προσδιορίζει με σαφήνεια η Ολική Ποιότητα στην Υγεία, μια νέα φιλοσοφία που έχει ως συστατικό στοιχείο τη συνεχή βελτίωση των υποδομών  των ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών μέσα από ένα πλαίσιο στρατηγικών σχεδίων, τακτικών, προγραμματισμού και υλοποίησης, ξεκινώντας από τον προσδιορισμό του σκοπού που έχει θέσει η ιατρική μονάδα ή η μονάδα υγείας (Καφίρη-Γιακουμάκη, 1996).

Η Ολική Ποιότητα και Ποιότητα Υγείας

Η ≪Ολική Ποιότητα στην Υγεία≫ είναι μια νέα φιλοσοφία στη διοίκηση και τη διαχείριση της  μονάδας υγείας που προωθεί τον ολικό μετασχηματισμό της. Πρόκειται για μια προσπάθεια για συνεχή βελτίωση της παρεχομένης ιατρικής και νοσηλευτικής υπηρεσίας σε όλους τους τομείς. Είναι επένδυση με μακροπρόθεσμα οφέλη και ξεκινά από το σύνολο του προσωπικού της μονάδας υγείας, και η εφαρμογή της στηρίζεται σε ένα περιβάλλον το οποίο ενθαρρύνει τη συμμετοχή και την προσφορά όλων. Ο τρόπος με τον οποίο υλοποιείται δημιουργεί πολλές προϋποθέσεις για αξιοποίηση πόρων, υλικών και ανθρωπίνων (Καφίρη-Γιακουμάκη, 1996).

Η «Ολική Ποιότητα στην Υγεία» δίδει ιδιαίτερη έμφαση στην ευθύνη της ποιότητας. Διαφοροποιείται από τη φιλοσοφία της κλασσικής διοίκησης και διαχείρι-

σης που ήθελε η ευθύνη να ανήκει στον διευθυντή ή σε μια ολιγομελή ομάδα που ασκεί διοίκηση και διαχείριση. Θεωρεί αξιωματική αρχή, ότι ο άνθρωπος από την φύση του είναι προορισμένος να κάνει σωστά τη δουλειά του. Στηριζόμενη σε αυτή την αρχή αξιοποιεί το ανθρώπινο δυναμικό και το καθιστά πρωταγωνιστή στη διοίκηση και διαχείριση. Η ατομική προσφορά, συμμετοχή και θέληση είναι αποτέλεσμα καλής διαχείρισης και η ποιότητα στο σύνολο της γίνεται ευθύνη όλων (Ξηροτύρη-Κουφίδου, 2001).

Η «Ολική Ποιότητα στην Υγεία» θεωρεί τον έλεγχο ως βασική προϋπόθεση στη διοίκηση και διαχείριση. Ο έλεγχος στην ποιότητα της Υγείας πραγματοποιείται σε όλα τα στάδια της ιατρικής και νιοσηλευτικής  διαδικασίας και αποσκοπεί στη διόρθωση ελλείψεων κατά τη δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων ή υπηρεσιών. Η μη ποιότητα μπορεί να εντοπισθεί κατά τη διάρκεια σχεδιασμού των εκπαιδευτικών προγραμμάτων ή υπηρεσιών οπότε οι αδυναμίες εντοπίζονται πριν την εφαρμογή τους και είναι δυνατή κάθε παρέμβαση (εσωτερικός έλεγχος). Όμως, ελαττώματα και αδυναμίες μπορούν να εντοπιστούν και κατά τη διάρκεια που τα εκπαιδευτικά προγράμματα και οι υπηρεσίες είναι σε ισχύ (εξωτερικός έλεγχος). Στην περίπτωση αυτή το ρίσκο είναι μεγαλύτερο καθώς υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί δυσαρέσκεια τόσο από την πλευρά του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού που συμμετέχει στην υλοποίηση των προγραμμάτων όσο και από την πλευρά του κοινού -αποδέκτη των υπηρεσιών- που μπορεί να είναι νοσηλευόμενοι και επισκέπτες, με κίνδυνο απώλειας μέρους της επίσκεψης τους. Ο έλεγχος στην Ολική Ποιότητα έχει την μορφή της πρόληψης με στόχο την οικονομία χρόνου, κόστους και ταχύτητας παρέμβασης σε περιπτώσεις που διαπιστωθεί κάποια έλλειψη ή αδυναμία.

 Η «Ολική Ποιότητα στην Υγεία» είναι η ποιότητα του ανθρώπου ανεξάρτητα από το πόστο που κατέχει, είτε βρίσκεται σε διοικητική θέση, είτε είναι σύμβουλος, γιατρός ή νοσηλευτής. Η ποιότητα αυτή αντανακλάται στις καθημερινές επαγγελματικές σχέσεις και προϋποθέτει αλλαγή εργασιακής νοοτροπίας, διάθεση για ποιοτική και καινοτόμα εργασία και καλλιεργείται όταν υπάρχει κλίμα επικοινωνίας και εμπιστοσύνης, ώστε το συνολο του προσωπικού της μονάδας υγείας να μπορεί να επισημένει τα προβλήματα του εθνικού συστήματος υγείας και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την επίλυση τους.

 Η «Ολική Ποιότητα στην Υγεία» είναι μια νέα μορφή διοίκησης και διαχείρισης όπου η ποιότητα αποτελεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που επηρεάζει μακροπρόθεσμα τόσο τον ιδιωτικό όσο και το δημόσιο τομέα Με βασική αρχή τη ≪συνεχή βελτίωση≫ υπάρχει μια σειρά παραμέτρων όπως  η επικοινωνία, το προσωπικό και το περιβάλλον που ενδεχομένως να επηρεάσουν την ποιότητα. Όμως η ποιότητα στην εκπαίδευση του προσωπικού μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις- βελτίωση της ποιότητας-αύξηση της παραγωγικότητας-μείωση των περιττών δαπανών- ανταγωνιστικότητα- μεγαλύτερη απόδοση των επενδύσεων. Άλλωστε η εκπαίδευση και η παιδεία είναι μια επένδυση με μακροπρόθεσμα οφέλη και έχει αντίκτυπο σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. 

Η Διοίκηση Ολική Ποιότητα στην Ελληνική Πραγματικότητα

Η Διοίκηση Ολικής Ποιότητας είναι μια καινούργια φιλοσοφία διοίκησης της οικονομικής ή  μονάδας υγείας, η οποία στηρίζεται στην αρχή της συνεχούς βελτίωσης. Πολλά από τα στοιχεία της πηγάζουν από την κουλτούρα των Ιαπώνων οι οποίοι την εφήρμοσαν ως τακτική για να αντιμετωπίσουν το διεθνή επιχειρηματικό ανταγωνισμό. Οι Ιάπωνες έθεταν σαν αρχή την ποιότητα μέσα από την συνεχή βελτίωση. Η πρακτική αυτή δεν ήταν ξένη από την καθημερινή πρακτική προσήλωσης και βελτίωσης της εργασίας τους (Καφίρη-Γιακουμάκη, 1996).

 Στην ελληνική πραγματικότητα, η Διοίκηση της Ολικής Ποιότητας είναι γνωστή στις οικονομικές επιστήμες, και περιορίζεται σε ορισμένες επιχειρήσεις, χωρίς τα αποτελέσματα της να έχουν την αναμενόμενη διασπορά. Στις μονάδες Υγείας παραμένει άγνωστη και ίσως ξένη γιατί η υιοθέτηση και η εφαρμογή της απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας, συλλογική συμμετοχή και επαγγελματισμό.

 Στον ιδιωτικό τομέα, η υιοθέτηση και η εφαρμογή της Ολικής Ποιότητας φαίνεται να κερδίζει οπαδούς, καθώς ο ανταγωνισμός στηρίζεται στην ποιότητα των αγαθών και υπηρεσιών και στην ικανοποίηση του κοινού. Μεγάλες επιχειρήσεις και όμιλοι που φιλοδοξούν να παραμείνουν στην αγορά γνωρίζουν ότι το κοινό στο οποίο απευθύνονται είναι απαιτητικό ενημερωμένο και αναζητά αγαθά και υπηρεσίες ανάλογες των προσδοκιών του. Μεγάλοι ιδιωτικοί όμιλοι γνωρίζουν ότι η παραμονή τους στην αγορά θα εξαρτηθεί άμεσα από την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν και το αντίκρισμα που έχουν τα αγαθά τους στην αγορά εργασίας (Ζαβλανoς, 2003).

 Η αναζήτηση της ποιότητας αγαθών και υπηρεσιών στην ελληνική πραγματικότητα συμπίπτει με τον κατακλυσμό προϊόντων και υπηρεσιών, η αξιοπιστία των οποίων αμφισβητείται, χαρακτηρίζονται από την μικρή διάρκεια χρήσης- ζωής, στηρίζονται στην αρχή της ποσότητας, έχουν την ταυτότητα του καταναλωτικού προϊόντος και στηρίζονται στην προβολή και τις αρχές της διαφήμισης (Κουτούζης, 1999).

Η Ολική Ποιότητα Διοίκησης, στην ελληνική πραγματικότητα και δη στον ιδιωτικό τομέα, φαίνεται να λειτουργεί ως δεξαμενή άντλησης στοιχείων-αρχών που εγγυώνται την βιωσιμότητα της επιχείρησης- ομίλου, την αξιοπιστία της στην αγορά και την παροχή βελτιωμένων αγαθών και υπηρεσιών.

 Στο δημόσιο τομέα, οι συνθήκες είναι διαφορετικές και κάθε αλλαγή, μετασχηματισμός και μεταρρύθμιση συναντά αντίδραση, αντίσταση και μετάθεση στο μέλλον. Τις δυσκολίες θα πρέπει να τις αναζητήσουμε στην ιδιοσυγκρασία μας ως λαός και σε στοιχεία που χαρακτηρίζουν την κουλτούρα μας, όπως αυτή διαμορφώθηκε από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Σίγουρα τα στοιχεία αυτά αναπαράγονται από πολιτικούς θεσμούς και μηχανισμούς, από καθυστικίες νοοτροπίες

και την κουλτούρα της καθημερινότητας. Η συνεχής βελτίωση που θεωρείται βασική αρχή την Ολική Ποιότητα συναντά συμπαγή δίπολα νοοτροπιών που καθιστούν την εφαρμογή της στη δημόσια διοίκηση δυσχερή. Ενδεικτικά αναφέρουμε την ≪αξιοκρατία-αναξιοκρατία≫, τον ≪λαϊκισμός-αυταρχισμός≫, την ≪αξιολόγηση–μη αξιολόγηση≫ την ≪κομματικοποίηση-αποκλεισμός≫ την ≪ επιμόρφωση- μη επιμόρφωση≫ την ≪ουσιαστική ετοιμότητα-πιστοποίηση≫ την ≪καινοτομία- γραφειοκρατική διεκπεραίωση≫.

 Αυτά τα δίπολα δημιουργούν το γενικό περίγραμμα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και ακυρώνουν κάθε προοπτική συνεχούς βελτίωσης και Ολικής Ποιότητας Διοίκησης. Θεωρητικά και πρακτικά το μοντέλο διοίκησης που συναντούμε στις δημόσιες υπηρεσίες αντανακλά στις αρχές που ανέπτυξε ο Taylor, στο οποίο ο εργαζόμενος είναι επιφορτισμένος με τη διεκπεραίωση ενός τμήματος της εργασίας χωρίς να έχει λόγο στη βελτίωση και την πορεία του αγαθού ή της υπηρεσίας.

Η διοίκηση, με την ιεραρχική της δομή αξιολογεί και δίνει οδηγίες, εντολές και κατευθύνσεις σχέδια και προγράμματα για να επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί. Στην πράξη λαμβάνονται αποφάσεις χωρίς να υπολογίζονται οι πραγματικές συνθήκες και αποκλείονται από αυτή την διαδικασία σημαντικοί παράμετροι που επηρέαζαν την ποιότητα των αγαθών ή των υπηρεσιών που προσφέρονται (Ξηροτύρη- Κουφίδου, 2001).

 Ο Ζαβλανός (2003) ορίζει την Διοίκηση Ολικής Ποιότητας ως την ≪αμοιβαία συνεργασία όλων των ατόμων μέσα στον οργανισμό για την πραγματοποίηση των επιχειρηματικών διαδικασιών ώστε να παραχθούν προϊόντα και υπηρεσίας που ικανοποιηθούν τις ανάγκες και τις προσδοκίες των πελατών≫ (σελ. 30). Στις  μονάδες υγείας και τους οργανισμούς, οι ≪επιχειρηματικές διαδικασίας» αντιστοιχούν στις ≪ιατρικές και νοσηλευτικές  ενέργειες≫ για την προσφορά αγαθών και υπηρεσιών που διασφαλίζουν την Ποιότητα της Υγείας καλλιεργούν την αγωγή και προωθούν την παιδεία και τον πολιτισμό. Και όλα αυτά σε ένα κλίμα ελευθερίας και δημιουργίας, που ικανοποιεί γιατρούς, νοσηλευτές διοικητικό προσωπικό νοσηλευόμενους και επισκέπτες. Για να επιτευχθούν αυτά, η Διοίκηση Ολικής Ποιότητας, διέπεται από ένα σύνολο αρχών που αναφέρονται στη συνεχή βελτίωση, στο ομαδικό πνεύμα εργασίας, στην συμμετοχή και επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών, στην εκπαίδευση και επιμόρφωση τους, στην ενεργή συμμετοχή  του συνόλου των εμπλεκομένων σε μια μονάδα υγείας σε κάθε διαδικασία, στην αξιοποίηση του δυναμικού των γιατρών νοσηλευτών και διοικητικού προσωπικού και τέλος στην έντιμη επαγγελματική στάση των γιατρών και νοσηλευτών στην πορεία για συνεχή βελτίωση της ιατρικής- νοσηλευτικής  τους μονάδας.

Ολική Ποιότητα, Ποιότητα Υγείας και Ελληνική Νοηματική Γλώσσα

Η «Ολική Ποιότητα στην Ελληνηική Νοηματική Γλώσσα» αποτελεί πρόκληση και στοίχημα καθώς η διοίκηση αυτών των  μονάδων υγείας καλείται να διαχειριστεί ζητήματα επικοινωνίας στην Νοηματική που απαιτούν εξειδικευμένη γνώση, να καλλιεργήσει νοοτροπίες και λογικές διεπιστημονικής συνεργασίας σε συνάδελφους που προέρχονται από διαφορετικούς επαγγελματικούς κλάδους, να πείσει τους Κωφούς  και τους διερμηνείς τους για τη συνεργασία και την εμπλοκή τους και τέλος να απευθυνθεί σε κωφούς, στους οποίους η ιδιαιτερότητα της δυσκολίας τους, απαιτεί κατάλληλα προσιτά και ποιοτικά προγράμματα επικοινωνίας και παρέμβασης (Χατζηπαντελή, 1999).

Στο πλαίσιο αυτό, η «Ολική Ποιότητα στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα» ακούγεται αρκετά φιλόδοξη καθώς η επιτυχία της θα κριθεί από την ποιότητα επικοινωνίας στη νοηματική στη μονάδας υγείας, την ποιότητα της αντίληψης και συμπεριφοράς σε ζητήματα συλλογικής προσπάθειας και συνεργασίας, και την αλλαγή νοοτροπίας και στάσης απέναντι σε θέματα που αφορούν την επικοινωνία στη νοηματική, στη διαχείριση και διοίκηση.

Τα ερωτήματα τα οποία τίθενται είναι:

• Ποιος έχει την ευθύνη για την ποιότητα της επικοινωνίας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα στη συγκεκριμένη μονάδα υγείας;

• Ο έλεγχος, ως βασική προϋπόθεση της Ολικής Ποιότητας, με ποιο τρόπο πραγματοποιείται και από ποιους;

• Τι περιλαμβάνει η «Ολική Ποιότητα στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα στην Μονάδα Υγείας»;

Θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε και να σχολιάσουμε τις παραμέτρους και τις μεταβλητές που επηρεάζουν το σχεδιασμό και την εφαρμογή της Ολικής Ποιότητας στις  μονάδες  υγείας που εχουν στραμμένο το ενδιαφέρον τους στην ποιότητα επικοινωνία με τους Κωφούς.

Ευθύνη

Η ποιότητα στην μονάδα υγείας είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας, δεν

εξαρτάται από το ατομικό ενδιαφέρον και δεν έχει αθροιστικό αλλά επιμεριστικό

χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει ότι η κακής ποιότητας παροχή υπηρεσιών  π.χ. η κακή ποιότητα επικοινωνίας στην νοηματική  δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με την υψηλή ποιότητα ενός άλλου τμήματος π.χ., νοσηλευτικής στήριξης. Όσο σύνθετη και πολύ-

πλοκη είναι η επικοινωνία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος, της μη ποιότητας. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν τις υπηρεσίες και την επικοινωνία με τον κωφό νοσηλευόμενο ή τον κωφό επισκέπτη σε μια μονάδα υγείας. Θα παραθέσουμε μια σειρά από παραμέτρους που θέτουν σε κίνδυνο την Ολική Ποιότητα στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα.

• Οι προδιαγραφές υπηρεσιών ή επικοινωνίας στη νοηματική δεν είναι σαφείς

και ο καθένας τις ερμηνεύει με τον τρόπο του. Η έλλειψη διεπιστημονικού πνεύ-

ματος μεταξύ του ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού και των διερμηνέων της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας, οι διαφορετικές προσεγγίσεις επηρεάζουν την επικοινωνία, με κίνδυνο την Ολική Ποιότητα.

• Η υποδομή και η ταυτότητα της μονάδας υγείας. π.χ η δύσκολη προσβασιμότητα λόγω προβλημάτων επικοινωνίας αποτελεί δείκτη ποιότητας στην μονάδα υγείας.

• Η απουσία διερμηνέων της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας

• Η προσπάθεια αύξησης των υπηρεσιών υγείας  χωρίς το ανάλογο ενδιαφέρον για την ποιότητα των υπηρεσιών στην νοηματική.

• Ελλιπής και κακή εκπαίδευση του προσωπικού σε θέματα επικοινωνίας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. Την τελευταία δεκαετία, οι σύγχρονες προσεγγίσεις και αλλαγές που προτείνονται σε θέματα επικοινωνίας έρχονται σε αναντιστοιχία με την ενημέρωση επιμόρφωση και μετεκπαίδευση του προσωπικού των μονάδων υγείας των Κωφών.

• Κακές υπηρεσίες που αφήνουν τους Κωφούς να περιμένουν στην ουρά της γραφειοκρατίας.

• Η ανεπαρκής επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων ειδικοτήτων. Η ανεπαρκής επικοινωνία μπορεί να επεκταθεί σε επίπεδο διευθύνσεων μονάδων υγείας που συστεγάζονται, μεταξύ  γιατρών διαφορετικών ειδικοτήτων που εμπλέκονται στις μονάδες υγείας.

Όμως, η έννοια της συνεχούς βελτίωσης αφορά όλες τις δραστηριότητες και εκδη-λώσεις που προσδιορίζουν τη λειτουργία της μονάδας υγείας (αισθητική κτηρίων, ιατρικός και νοσηλευτικός εξοπλισμός, παρεχόμενες υπηρεσίες, υποστήριξη των Κωφών  και των παιδιών τους κ.τ.λ). Για το λόγο αυτό, η παρεχόμενη υπηρεσία οφείλει να λαμβάνει υπόψη την ειδική  ανάγκη  επικοινωνίας του κωφού και να υπόκειται στον έλεγχο και την αξιολόγηση.

Έλεγχος και αξιολόγηση

Ο έλεγχος αποτελεί βασική προϋπόθεση σε όλη τη διαδικασία της λειτουργίας των υπηρεσιών  στις μονάδες υγείας. Έχει την μορφή της αξιολόγησης και ο στόχος είναι να διορθωθούν πιθανές ελλείψεις και δυσλειτουργίες που έχουν παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια λειτουργίας των ιατρικών και  νοσηλευτικών υπηρεσιών. Ο έλεγχος και η αξιολόγηση μπορεί να πραγματοποιηθούν κατά την πιλοτική εφαρμογή  προγραμμάτων υγείας  πριν ακόμη τα παραπάνω προγράμματα πάρουν την τελική τους μορφή ώστε να υπάρχει χώρος και χρόνος για αλλαγές και απαραίτητες τροποποιήσεις. Αυτή η μορφή έλεγχου και αξιολόγηση (αυτοέλεγχος-αυτοξιολόγηση) μπορεί να γίνει από τους ίδιους τους εμπεκόμενους ή τους υπευθύνους των προγραμμάτων υγείας και έχει την μορφή της πρόληψης. Ο αυτοέλεγχος, παρουσιάζει πλεονεκτήματα όπως οικονομία χρόνου και κόστους, ταχύτητα παρέμβασης αλλά και υπευθυνότητα. Ο έλεγχος και η αξιολόγηση των προγραμμάτων υγείας μπορεί να πραγματοποιηθεί και με την ολοκλήρωση των προγραμμάτων (τελικός έλεγχος-αξιολόγηση). Ο καλός σχεδιασμός, η οργάνωση και ο συντονισμός μπορούν να πετύχουν υψηλής ποιότητας προγράμματα και μειώσουν το κόστος διόρθωσης τους στις μονάδες υγείας.

Τι περιλαμβάνει

Η Ολική Ποιότητα στη Ελληνική Νοηματική Γλώσσα περιλαμβάνει ένα σύστημα αρχών και αξιών που η λειτουργίας τους θα επηρεάσει άμεσα την ποιότητα της επικοινωνίας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. Η ποιότητα της αντίληψης και της συμπεριφοράς του ιατρικού και του νοσηλευτικού  προσωπικού, η αλλαγή νοοτροπίας, η διάθεση για συλλογική εργασία, η διάθεση για ποιοτική εργασία η καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης και επικοινωνίας με τους Κωφούς αποτελούν τα εχέγγυα για συνεχή βελτίωση των προγραμμάτων υγείας και των υπηρεσιών που παρέχονται στις μονάδες υγείας.

Βιβλιογραφία

Ζευγαρίδης, Σ. (1990). Διοίκηση και Οργάνωση. Πανεπιστημιακές εκδόσεις, Θεσσαλονίκη

Καφίρη-Γιακουμάκη, Μ. (1996). Ολική ποιότητα: μια ευρωπαϊκή πρόκληση. Εφ. Ελευθεροτυ-πία 23/4/98

Κορρές, Γ. (2002). Οικονομία του Πολιτισμού. Τόμος Α’ ΕΑΠ Πάτρα

Κουτούζης, Μ. (1999). Γενικές Αρχές Μάνατζμεντ, Τουριστική Νομοθεσία και Οργάνωση Εργοδοτικών και Συλλογικών Φορέων. Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Πάτρα

Μπουραντάς, Δ. (1988). Αποτελεσματική οργάνωση επιχειρήσεων και οργανισμών. Εκδόσεις ΓΑΛΑΙΟΣ Αθήνα

Ξηροτύρη- Κουφίδου, Σ. (2001). Διοίκηση ανθρωπίνων πόρων: η πρόκληση του 21ου αιώνα στο εργασιακό περιβάλλον. Έκδοση 3η , Ανικούλα, Θεσσαλονίκη

Παπανίκου & Πόζιου (1993). Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εκδόσεις. Aids Educational Consulting, Αθήνα

Τζωρτζάκης & Τζωρτζάκη (1992). Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εκδόσεις συγγραφέων

Τσακλάκανος, Α. (1996). Εισαγωγή στην οικονομία των επιχειρήσεων. Εκδόσεις Αφοι Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη – Αθήνα

Χατζηπαντελή, Π. (1999). Διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού. Μεταίχμιο, Αθήνα

Bell, J., (1987). Doing Your Resarch Project. Open University Press. Milton Keynes.

Bryman, A. (1988). Quantity and quality in social research. London: Routledge.